- palacego
- palacego |ê| adj. Palaciano.
Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.
palacego
Look at other dictionaries:
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
nargile — blp, D. nargilelów a. nargileli «fajka, w której dym przechodzi przez napełnione wodą naczynie, a następnie długą rurką do ust palącego; rozpowszechniona na muzułmańskim Wschodzie; fajka wodna» Palić nargile. ‹tur. z pers.› … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego
wędzarnia — ż I, DCMs. wędzarniani; lm D. wędzarniani (wędzarniaarń) «pomieszczenie, w którym produkty spożywcze (mięso, ryby, wędliny, sery) poddaje się działaniu dymu (z palącego się drewna) w celu ich zakonserwowania» Wędzarnia ryb. Wędzarnia wędlin,… … Słownik języka polskiego
wywalić — dk VIa, wywalićlę, wywalićlisz, wywalićwal, wywalićlił, wywalićlony wywalać ndk I, wywalićam, wywalićasz, wywalićają, wywalićaj, wywalićał, wywalićany 1. pot. «wyrzucić, wysypać coś skądś; usunąć kogoś; wystawić, wysunąć coś na zewnątrz czegoś»… … Słownik języka polskiego
zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz … Słownik języka polskiego
zaprószyć — dk VIb, zaprószyćszę, zaprószyćszysz, zaprószyćprósz, zaprószyćszył, zaprószyćszony rzad. zaprószać ndk I, zaprószyćam, zaprószyćasz, zaprószyćają, zaprószyćaj, zaprószyćał, zaprószyćany «o pyle, kurzu: dostać się gdzieś, zanieczyścić coś;… … Słownik języka polskiego
palaciego — |ê| adj. Palacego … Dicionário da Língua Portuguesa
kurna chata — {{/stl 13}}{{stl 7}} chata bez komina, w której dym z palącego się ogniska uchodzi przez otwór w powale na strych, skąd dymnikami wydostaje się na zewnątrz {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
